niedziela, 29 stycznia 2017

Ośrodek Edukacji i Terapii Dorosłych Autystów



Źródło zdjęcia: https://www.flickr.com/photos/101332430@N03/9681616458/


Drodzy Rodzice,
Otwierają się potencjalne możliwości na stworzenie
Ośrodka Edukacji i Terapii Dorosłych Autystów.
Wymaga to od nas  natychmiastowych działań - a przede wszystkim aktywizacji rodziców nisko funkcjonujących autystów.
Autystów, którzy albo zakończyli już wszelką możliwą edukację lub za chwilę zakończą. Dotyczy to osób z Warszawy lub okolic.
...
W związku z tym, że możemy uczestniczyć w spotkaniu w najbliższą środę, w którym możemy wyrazić swoją opinie o braku takich miejsc - bardzo prosimy zainteresowanych Rodziców o pilny kontakt na e-mail: fundacjaergosum@gmail.com z podaniem tel. do siebie,
Oddzwonimy w jutrzejszy poniedziałek i we wtorek wyjaśniając jak wygląda sytuacja i co potrzebujemy jeśli chodzi o wsparcie Rodziców.




niedziela, 22 stycznia 2017

List otwarty osób z ASD, ich rodziców oraz opiekunów





W imieniu osób z ASD, ich rodzin oraz opiekunów bardzo prosimy o zapoznanie się z poniższym listem.
Jeśli zgadzacie się z jego treścią i możecie, bardzo poprosimy o złożenie podpisu jako komentarz do niniejszego posta.
Osoby zbierające podpisy skopiują imiona i nazwiska (również można podać miejsce pracy lub np. informację np. czy jest się np. osobą z ASD).
Zbieranie podpisów trwa do poniedziałku do godziny 8 rano.


List otwarty
Jako osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD), ich rodzice, opiekunowie, czyli bezpośrednio zainteresowani tematem, chcemy zabrać głos w dyskusji wywołanej publikacją na łamach magazynu „Plus Minus” („Rzeczpospolita”) - felietonu doktora dra hab. Piotra Nowaka „Czy ludzie niezrównoważeni psychicznie powinni być przyjmowani na uczelnie wyższe”.
Wypowiadali się już ludzie nauki, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, RPO, felietoniści, stowarzyszenia i fundacje; pod petycją, sformułowaną przez Joannę Ławicką, pedagoga, terapeutkę, osobę z Zespołem Aspergera podpisało się prawie 5 tysięcy osób.
Tak wiele zostało już powiedziane na temat błędów w tekście, szkodliwości jego wymowy, postawy autora, że trudno dodać coś nowego. Uświadamia on nam, że żenujący brak świadomości, czym są zaburzenia ASD, panuje nie tylko wśród zwykłych Kowalskich, ale też wśród profesorów Nowaków.
O ile sam tekst Nowaka obraża i oburza, wywołuje niesmak, a nawet obrzydzenie, o tyle reakcja „Rzeczpospolitej” na zarzuty i protesty jest czymś jeszcze gorszym.
Ze smutkiem przyjęliśmy oświadczenie Bogusława Chraboty, redaktora naczelnego „Rzeczpospolitej”, świadczące o całkowitym niezrozumieniu problemu. Mamy poważne wątpliwości co do tego, czy redaktor Chrabota w ogóle zapoznał się z zarzutami wobec tekstu. Gdyby to zrobił, nie użyłby sformułowania „chorzy na zespół Aspergera”, czym powtórzył wielokrotnie wytykany błąd merytoryczny z tekstu Nowaka. Zespół Aspergera nie jest chorobą. Autyzm nie jest chorobą.
Oświadczenie redaktora naczelnego „Rzeczpospolitej” jest ewidentnym przykładem „non-apology apology”. Zostało sformułowane tak, aby uniknąć odpowiedzialności za opublikowanie tekstu.
Niepokoi nas usprawiedliwianie tak haniebnej publikacji wolnością słowa.
Od próby uporządkowania faktów (J. Ćwiek „Wokół tekstu Piotra Nowaka: Dyskryminacja, asperger. Wielki spór”) „Rzeczpospolita” proponuje rozpoczęcie debaty: „Czy orzeczenie o zespole Aspergera powinno być barierą w edukacji?” – w którym to zagadnieniu gazeta zdaje się upatrywać sedno problemu, podczas gdy leży ono zupełnie gdzie indziej.
Nie zgadzamy się na tak sformułowany temat debaty.
Równie dobrze można by rozpocząć (zaznaczmy – w poważnym dzienniku) debatę na temat praw wyborczych kobiet. Prawa osób z różnego rodzaju niepełnosprawnościami zostały, podobnie jak i prawa kobiet, już dawno wywalczone i są rzeczywistością, usankcjonowaną prawem. Jesteśmy zażenowani tym, że opiniotwórczy ogólnopolski dziennik w ten sposób podaje je w wątpliwość.
To są tematy oczywiste, już rozstrzygnięte zapisami w Konstytucji RP, Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych, Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami.
Jaki jest sens i jaki miałby być skutek takiej debaty?!
Od lat borykamy się z niewiedzą i stereotypami, dotyczącymi osób z ASD. Spotykamy się z nimi w szkołach, gabinetach lekarskich, w mediach, w życiu codziennym. Spektrum zaburzeń autystycznych jest bardzo szerokie – począwszy od osób z zespołem Aspergera, HFA (High-functioning autism) aż po osoby z autyzmem sprzężonym z niepełnosprawnością intelektualną. W grupie tej znajdują się konkretni żywi ludzie o różnych cechach osobowości, temperamencie, możliwościach intelektualnych, uzdolnieniach, zainteresowaniach, umiejętnościach, stopniu życiowej samodzielności itd. Każdy z tych ludzi zasługuje na szacunek, na to, by spojrzeć na niego jak na osobę, a nie tylko autystę.
W tym leży sedno problemu.
Jeżeli jest potrzebna publiczna debata, to raczej powinna ona dotyczyć postrzegania osób ze spektrum, zarówno tych wysokofunkcjonujących, jak i tych z niepełnosprawnością intelektualną przez ogół społeczeństwa. Osoby z ASD stanowią 1% populacji, diagnoz przybywa z każdym dniem. Nie można udawać, że tych osób nie ma. Są i mają prawo do uczestniczenia w życiu społecznym.
Nie wolno usprawiedliwiać wzywania do dyskryminacji wolnością słowa.
Sam Nowak usiłuje usprawiedliwiać nawoływanie do segregacji i dyskryminacji sprzeciwem wobec „ideologii poprawnościowo-progresywistycznej”.
Polityczna poprawność nie jest potrzebna tam, gdzie jest szacunek do drugiego człowieka.
Znamienne jest, że na „terror politycznej poprawności”, której podstawowym celem jest obniżenie poziomu antyspołecznych uprzedzeń i dyskryminacji pewnych grup społecznych, najbardziej narzekają ci, dla których ten szacunek jest zewnętrznie narzuconą normą, a nie wewnętrzną potrzebą.
Wykształcenie, wysoka pozycja społeczna obligują do głębokiej refleksji nad tym, co się mówi i pisze. Szczególnie osoby publiczne, naukowcy, ludzie mediów powinni mieć świadomość wagi słowa i jego wpływu na rzeczywistość społeczną.
W całym tym szumie medialnym najbardziej boli nas to, że z żadnej strony, w tym ani od samego Nowaka, ani władz Uniwersytetu w Białymstoku, ani „Rzeczpospolitej” nie padło słowo przepraszam.


czwartek, 19 stycznia 2017

Komisja parlamentarna dot. autyzmu

Zostaliśmy zaproszeni na Komisje parlamentarna dot. autyzmu.
Przedmiotem spotkania będzie koncepcja wsparcia dorosłych osób z autyzmem i ich rodzin.
Jako, że nie czujemy się alfa i omegą w temacie autyzmu (możemy dzielić się tylko naszym doświadczeniem w temacie #autysta w pracy )- a najważniejsze są dla nas opinie rodziców i dorosłych dzieci - bardzo prosilibyśmy o komentarze, które przedstawimy na spotkaniu.
...
W linku przesyłamy propozycję koncepcji wypracowaną i przyjętą przez Porozumienie AUTYZM-POLSKA, wraz z pismem przewodnim oraz formularzem, na który Porozumienie AUTYZM-POLSKA powołuje się w dokumencie.


https://drive.google.com/…/fo…/0B1fFYWLEBSmrVEJvWGVZcHBDV0U

piątek, 6 stycznia 2017

Silniejsza dorosłość - ankieta by JiM

Prosimy... rozsyłajcie....i weźcie udział ankiecie...




        https://jim-asd.webankieta.pl/ - ankieta dla osób z autyzmem i ZA
https://jim-opiekun.webankieta.pl/ - ankieta dla rodziców i opiekunów

niedziela, 1 stycznia 2017

Nowy Rok w Klubokawiarni Życie jest fajne

W tym pierwszym dniu nowego 2017 roku chcielibyśmy bardzo Wam wszystkim podziękować za cały poprzedni rok.Jesteśmy Wam bardzo wdzięczni za okazane nam wielkie ...serce, wsparcie i materialne i finansowe.
Jesteśmy bardzo wdzięczni wszystkim naszym fanom za propagowanie misji, którą realizujemy.Jesteśmy wielce zaszczyceni tym, że tak wiele osób nam zaufało i wspólnie mogliśmy zorganizować niezapomnianych wydarzeń w Klubokawiarni, a było ich przez ostatnie 9 miesięcy około 200.


Kłaniamy się bardzo nisko wszystkim gościom, którzy odwiedzili nasze progi - choć jeszcze nie wszystko działa doskonale.
Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy ratowali nas w potrzebie - gdy pożary miały miejsce w Klubokawiarni - a to spalona zmywarka, płyta, piekarnik, lodówki potrzebna, czy zaległy czynsz był do zapłacenia. W tym miejscu bardzo dziękujemy osobom prywatnym i firmom.


Dziękujemy też wszystkim organizacjom pozarządowym, z którymi współpracowaliśmy w tym roku, m.in: JiM, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, Fundacja SYNAPSIS, Nie z tej bajki, Niewidzialne dzieci, STOCZNIA, Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego i wiele innych. Codziennie udowadniacie nam, że dobra współpraca pomiędzy organizacjami może istnieć :)


Dziękujemy również Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej za to, że widzicie problem w aktywizacji zawodowej dorosłych autystów i w tym zakresie możemy coś zrobić.


Dziękujemy również Collegium Civitas za propozycję współpracy i pomoc w stworzeniu nowych miejsc pracy dla kolejnych dorosłych autystów. Niech się dzieje <3


A przede wszystkim jesteśmy bardzo wdzięczni Ochota - dzielnica m.st. Warszawy - i Zarządowi i Radnym i pracownikom za ogromne wsparcie i prowadzenie nas za rękę. Czujemy się na Ochocie jak w najbliższym sercu miejscu urodzenia. Jak w domu. <3 To dzięki Wam. I fantastycznym Ochocianom.


I choć jesteśmy nadal na ostrym zakręcie i codziennie walczymy o przetrwanie i nie zawsze jest fajnie, to Drodzy - to dzięki Wam wszystkim codziennie swoje miejsce w pracy ma aż 18 dorosłych autystów.


Niech Wasze dobro do Was wraca codziennie w tym nowym 2017 roku...
z wyrazami szacunku,
Ola, Darek, Mikołaj, Piotr & ekipa Fundacja Ergo Sum/Klubokawiarni Życie jest fajne